Գլուխ 4
Գլուխ 4
Մաս 1
Արդեն կեսօր էր։ Գյուղում իրարարնցումն ավարտվել էր։ Ոստիկանները շրջում էին մարդկանց տներով և ցուցմունք վերցնում։ Իզաբելը նստել էր բակում և մտածում էր․
-«Ինչի՞ այսպես եղավ։ Ինչի՞ ես հանդիպեցի այդ մարդուն»։
Հանկարծ ներս մտան երկու ոստիկան։ Իզաբելը ոտքի կանգնեց և վախեցած հայացքով նայեց ոստիկանների վրա։
-Բարև ձեզ,-ասաց ոստիկաններից մեկը։
-Բարև ձեզ,-պատասխանեց Իզաբելը։
-Տանը մենա՞կ եք։
-Այո։
-Իսկ որտե՞ղ են մնացած տան անդամենրը։
-Ամեն մեկն իր գործերով,-պատասխանեց Իզաբելը։
-Մենք ձեզ մի քանի հարց ունենք տալու,-ասաց մյուս ոստիկանը։
-Ի՞նչ հարց,-հարցրեց Իզաբելը։
-Դուք տեղյա՞կ եք այսօրվա դեպքից։ Գյուղացիներն ասում են, որ մեքենան եկավ գյուղամեջ։ Հետո մեքենայի միջից դուրս գցեցին Մեխիկոյին և արագ հեռացել է մեքենան։ Ուզում ենք իմանանք, դուք տեսե՞լ եք այդ ամենը։ Դու ի՞նչ կավելացնեք։
-Ես գյուղամեջ չեմ գնացել, ես ոչինչ չգիտեմ։ Ես երեկ եմ գյուղ վերադարձել։ Ես տարվա մեջ մի քանի օրով եմ գյուղում լինում։ Ես շատ մարդկանց չեմ ճանաչում։ Ես անգամ չգիտեմ, թե ով է Մեխիկոն։
-Լավ, իսկ ընտանիքիդ անդամները ե՞րբ են գալու։
-Չգիտեմ։ Իրենք առավոտյան գնացել են դաշտը։ Երևի երեկոյան կգան։
-Լավ,-ասացին ոստիկանները,-հաջողություն։
-Ցտեսություն,-պատասխանեց Իզաբելը։
Ոստիկաններ հեռանալուց հետո Իզաբելը խորը շունչ քաշեց և ասաց․
-Այդ տղայի պատճառով ես էլ եմ խնդիրներ ունենալու։ Եթե այդ Մեխիկոն պատմի ամեն ինչ ես կորած եմ։ Ծնողներս, գյուղը ինձ կանիծեն։ Ոստիկանները ինձ նույնպես կձերբակալեն։
Իզաբելը նամակ գրեց․
-Կներես ինձ իմ մամ ջան, իմ պապա ջան, իմ սիրելի եղբայր։ Ես գնում եմ քաղաք։ կներեք, որ այսքան հապճեպ որոշեցի գնամ, բայց պետք է ես արագ գնամ քաղաք։ Սիրում եմ ձեզ շատ։
Իզաբելը տաքսի կանչեց։ Նստեց տաքսին և հեռացավ գյուղից։
Մաս 2
Էրիկը արդեն քաղաք էր հասնում։ Նա զանգահարեց Ֆիլիպին։
-Ի՞նչ պարզեցիր։
-Էրիկ, այդ աղջկա անունը Իզաբել Վիառդդո է։ Ուսանողուհի է։Սովորում է արվեստի ինստիտուտում։ Նկարչուհի է։ Հասարակ գյուղացու աղջիկ է։
-Ապրես։ Դե հիմա վերցրու Ժանին և եկեք Lomi սրճարան։ Միտք ունեմ, որ կյանքը հետաքրքիր դարձնենք։
-Եկանք։
Էրիկը անջատեց հեռախոսը և գնաց սրճարան։
Այնտեղ նրան էին սպասում Ֆիլիպը և Ժանը։ Էրիկը բարևեց նրանց, հետո գարեջուր պատվիրեց և սկսեց խոսել։
-Լսեք ընկերներս, չեք ուզու՞մ կյանքը հետաքրքիր դարձնենք։
-Ուզում ենք, բայց ինչպե՞ս։ Էլի մարդ կա, որ պետք է սպանե՞նք,-հարցրեց Ֆիլիպը։
-Այս անգամ սպանելու հարց չկա։ Այս անգամ պետք է ինձ հետ գռազ գաք։
-Ինչի՞ վրա,-զարմացած հարցրեց Ժանը։
-Աղջկա։ Որ աղջիկը հիմա մտնի սրճարան, նա էլ կլինի մեր զոհը։ Տեսնենք թե ո՞վ կարող է 3 ամսվա ընթացքում գրավի այդ աղջկա սիրտը և անկողին մտցնի։ Ով հաղթեց, մյուս երկուսը 1 տարի կկատարեն այդ հաղթողի ցանկությունները։ Ու կարևորը աղջիկը պետք է մեզանից փոքր լինի, ոչ թե տատիկ լինի կամ ամուսնացած կին։
-Համաձայն եմ,-խորամանկ ժպիտը դեմքին ասաց Ֆիլիպը։
-Ես էլ եմ համաձայն,-ասաց Ժանը։
Նրանք երեքով ձեռքերը սեղմեցին։ Այդ ժամանակ սրճարան մտավ Իզաբելը։ Ֆիլիպը նկատելով Իզաբելին ասաց․
-Այն էլ մեր զոհը։
Էրիկը նկատեց Իզաբելին և ասաց․
-Այդ աղջիկը հաշվի մեջ չի։
-Հրաժարվու՞մ ես։ Եթե գռազից դուրս գաս ուրեմն մենք կմրցենք,-ծիծաղը դեմքին ասաց Ֆիլիպը։
-Լավ, համաձայն եմ,-ասաց Էրիկը։
Ընկերները ժպտացին։ Ժանը ասաց․
-Սիրուն է։
Նրանք իրենց զոհին գտան և ամեն մեկը մտքում որոշում էր, թե ինչպես մոտենա աղջկան։
Իզաբելը գնաց և նստեց սեղաններից մեկի մոտ։ Էրիկը ուշադիր նայում էր Իզաբելին և մտքում ասում․
-«Ինչի՞ դու եկար սրճարան։ Հիմա դու դարձել ես 3 տղաների զոհը»։
Глава 4
Часть 1
Был уже полдень. Полицейские ходили по домам людей и брали показания. Изабель сидела во дворе և думала ․
"Почемус так лучилось?" Почему я встретила этого человека? "
Вдруг вошли двое милиционеров. Изабель встала и испуганно посмотрела на полицейских.
-Здравствуйте, - сказал один из полицейских.
-Привет, - сказала Изабель.
- Ты один дома?
- Да.
- А где остальные члены дома?
-Каждый со своими делами, - ответила Изабель.
-У нас есть к вам несколько вопросов, - сказал другой полицейский.
-Какой вопрос?, - спросила Изабель.
- Вы в курсе сегодняшнего происшествия? Мы хотим знать, вы все видели? Что ты добавишь?
-Вы знаете Мехико? - спросил один из полицейских.
- В деревню не ходила, ничего не знаю. Я бываю в деревне несколько дней в году. Я не знаю многих. Я даже не знаю, кто такой Мехико, - ответила Изабель.
- Ну а когда приедут члены твоей семьи?
- Я не знаю. Утром пошли в поле. Они придут вечером.
-Хорошо, - сказал полицейский, - До свидания.
-До свидания, - ответила Изабель.
После ухода полиции Изабель глубоко вздохнула и сказала ․
- У меня тоже будут проблемы из-за этого мальчика. Если Мехиковсе расскажет, я буду в плохой ситуации. Мои родители, деревня проклянет меня. Меня тоже арестует полиция.
Изабель написала письмо ․
«Простите меня, моя дорогая мать, мой дорогой отец, мой дорогой брат. Я еду в город. Мне жаль, что я так спешила, но мне нужно срочно ехать в город. Я вас очень сильно люблю.
Изабель вызвала такси. Она села в такси и уехала из села.
Часть 2
Эрик ехал в город. Он позвонил Филиппу.
- Что ты узнал?
- Эрик, эту девушку зовут Изабель Виарддо. Она студентка, учится в Художественном институте. Она - художник. Она обычная деревенская девушка.
-Спасибо. А теперь возьми Жану и иди в кафе Ломи. Я хочу сделать жизнь интересной с вами.
- Хорошо.
Эрик выключил телефон и пошел в кафе.
Филип և Жан ждали его там. Эрик поздоровался с ними, затем заказал пиво и заговорил.
- Послушайте, друзья, не хотите ли вы сделать жизнь интересной?
- Хотим, но как? Есть ли еще один человек, которого мы должны убить? - спросил Филип.
- На этот раз об убийстве речи не идет. На этот раз вы должни поспорить со мной.
-На чем? - удивленно спросила Жан.
- Девушка. Если девушка сейчас войдет в кафе, она станет нашей жертвой- Девушка. Если девушка сейчас войдет в кафе, она станет нашей жертвой. Посмотрим, кто сможет захватить сердце этой девушки и спит сней. Кто бы ни выиграл, двое других исполнят желания этого победителя в течение года. И девочка должна быть моложе нас, а не бабушка или замужняя женщина.
-Я согласен, - сказал Филип с хитрой улыбкой на лице.
-Я согласен, - сказал Жан.
Все трое пожали друг другу руки. Затем Изабель вошла в кафе. Филип заметил Изабель и сказал
- Вот и наша жертва.
Эрик заметил Изабель и сказал ․
- Эту девушку не берут в расчет.
- Эрик, ты отказываешься? Если Эрик выйдет из ставки, мы будем соревноваться, - сказал Филип с улыбкой на лице.
-Хорошо, я согласен, - сказал Эрик.
Друзья улыбнулись. Жан сказал
- Девушка красивая.
Они нашли свою жертву, каждый в уме решал, как подойти к девушке.
Изабель подошла и села за один из столов.
Эрик посмотрел на Изабель имысленно сказал ․
"Зачем вы пришли в кафе?" Теперь вы стали жертвой трех мальчиков ".