Ариун
Laila's P.O.V
Бүхэл бүтэн 5 цагийн дараа миний сууж байсан машин зогслоо. Гадаа харанхуй болсон тул цонхоор юу ч үл харагдана. Машинаас гарахад өмнө минь гайхалтай гантиган гишгүүр тослоо. Яг л үнсгэлжингийн шаахайгаа гээдэг тансаг газар шиг. Намайг өлөн царайлаад зогсож байтал өнөөх шаргал үст над руу харан явахыг дохилоо. Бид маш том цайзын үүдэнд байх бөгөөд энэ ордон бүхэл бүтэн дөрвөн зууныг элээсэн гэлтэй аймшигтай харагдана. Хүнд хүрэн гайхалтай сийлбэртэй хаалгыг нээхэд ээ бурхан минь тансагийн дээд тансаг ёстой төгс төгөлдөр гэмээр орчин намайг угтаж авлаа. Үүдээр үйлчлэгчид эгнэн зогсох бөгөөд бүгд нэгэн зэрэг өнөөх шаргал үсттэй мэндэлэхэд би цочлоо. Би шаргал үстийн араас чимээгүй л дагаж явлаа. Миний нүд анилдан чангаар эвшээхэд үйлчлэгч нар бүгд над руу үхсэн хүн харсан аятай гайхан харлаа. Юу вэ эвшээх чинь одоо нүгэл үү? Өнөөх шаргал үст нэг үйлчлэгчид ямар нэгэн зүйл хэлэх бөгөөд тэр толгой дохин намайг чиглэлээ.
-Ийшээ хатагтай, гээд намайг замчиллаа. Эргэн тойрон гайхалтай уран зургуудаар дүүрэн байх бөгөөд чийдэнгийн бүрхүүл нь хүртэл урлагийн бүтээл гэмээр байлаа. Өнөөх үйлчлэгч нэг өрөөний үүдэнд ирэн хаалгыг онгойлгон намайг дотогш орууллаа. Пөөх бурхан минь бүхэл бүтэн Стэси бид хоёрын өрөөг нийлүүлснээс том өрөө байх бөгөөд доторхыг нь гайхалтай тохижуулжээ. Би орон дээр тэрийн уналаа. Үйлчлэгч юу ч хэлэлгүй өрөөнөөс гарахад би хувцсаа нэг нэгээр нь тайчин оронд шургалаа. Бурхан минь хөнжил нь хүртэл үүлэн дунд байгаа мэт...
**********
Хаалга хэн нэгэн зөөлхөн тогшино. Хөөх манай гэр бүлийнхэн одоо л нэг хаалга тогшиж сурч байх шив.
-Стэси, би өнөөдөр хичээлээ таслана тийм болохоор цаашаа явж үз гээд би дэрээ толгой дээгүүрээ тавьлаа.
-Гэхдээ Винсент эзэнтэн таныг 15 минутын дараа өглөөний цайн дээр бэлэн бай гэсэн.
Винсент гэдэг чинь хэн билээ, Саяны хоолой Стэси биш байна даа...
Гэнэт миний нойр сэргэн би орноос өндийлөө.
-Винсент гэж өнөө шар үстэй залуу юу???
-Тиймээ хатагтай.
-Намайг хатагтай гэхээ болио. Чи бид хоёр ойролцоо настай юм байна. Намайг Лайла гэдэг, чамайг?
-Дейзи, хатаг...хатагтай Лайла.
-Дейзи, танай Винсент чинь ямар хүн бэ гээд намайг хэлэхэд тэр уулга алдан
-Та түүний нэрийг эзэнтэн л гэж хэлэх ёстой, тэр маш харгис хүн, хэрвээ та өглөөний цайн дээр хоцорвол хуруугаа тасдуулчихаж ч мэднэ. Түүний үгнээс гарсан хэн ч үхдэг гэлээ.
Би гялс усанд ороод гарч ирэхэд 10 минут өнгөрсөн байлаа. 2 Минут үсээ сэнсэдсэн ч хатахгүй байв. Урт үсийг хараал идэг. Тэгээд Дейзигийн бэлдсэн цайвар ногоон торгон даашинзыг өмслөө. Хараал ид гэж би яг л энэ палажтай төгсөлтийн үдэшлэгт явах гэж байгаа мэт харагдаж байна.
-Бидэнд 1 минут үлдлээ гэж Дейзи чичигнэн хэллээ.
-Зүгээр дээ, би хичээлдээ 30 секунд дутуу байсан ч амждаг юм гэж хэлээд хоолны танхим руу гүйлдлээ.
Хараал идсэн хоолны танхим нь ядаж байтал ямар л хол юм бэ дээ.
Бид нэг өрөөний үүдэнд ирэн Дейзи хаалгыг зөөлхөн тогшин нээлээ. Би урагш алхтал хараал идсэн даашинзны хормойд нь тээглэн бүдэрч унав. Даруйхан босон даашинзаа гөвөн Винсентийн өөдөөс харсан ширээнд суулаа. Винсент над руу жуумалзах бөгөөд өрөөнд бид хоёроос өөр хүн харагдсангүй. Миний үснээс ус дуслах бөгөөд дэмий л арагшаа болгон даашинзаа норгоно. Удалгүй үйлчлэгч нар тавагтай хоол барьсаар орж ирлээ. Гэвч надад хоол идэх хүсэл байсангүй. Дэмий л тааз ширтэнэ.
-Тэгэхээр чи тийм ч эртэч хүн биш юм биз дээ? гэж Винсент чимээгүй байдлыг эвдэн асуулаа.
Би юу ч дуугарсангүй.
-Чи Фрэдрикийн боол биз дээ гэхэд би тавагнаас харцаа салган түүн рүү харлаа.
-Дугаар чинь хэд юм бэ???
-Би түүний боол биш.
-87 Биз дээ.
-Чи яаж..мэддэг билээ.
-Хонгор минь чи интернэтэд 2 сая долларын үнэд хүрсэн гээд тэр жуумалзлаа.
-Чи чинь юугаа яриад байнаа???!!!
-Чи Фрэдрикийг юу хийдгийг мэддэггүй хэрэг үү? Тэр бол охидыг зардаг, бас хар тамхи зарагч гэлээ.
-2 Сая доллар гэдэг чинь юу гэсэн үг вэ???
-Чамайг дуудлага худалдаанд оруулаад зарах л байхгүй юу, чамайг надаас өөрийгөө авч яваач гэж гуйхад тэнэг амьтан гэж бодтол чи ч үнэхээр тэнэг нэгэн бололтой.
Тэгээд гаднаас хэн нэгнийг дуудан
-Энийг хар тамхины шинжилгээнд оруулаарай. Надад бохирдсон янхан хэрэггүй гэлээ. Миний уур дүрсхийн ширээнээс босон хаалгаар гарах гэтэл хамгаалагчид гаргасангүй.
-Би чамайг яв гээгүй байхаа гэж тэр миний араас хэлэхэд би цочлоо. Би түүний өөдөөс харахад түүний цэнхэр нүд миний бодлоор хэсүүчилж байгаа мэт нэвт ширтэнэ.
-Одоо хоолоо ид!
-Идмээргүй байна.
-Би чамаас асуугаагүй, тушааж байна!
-Би чамд миний амийг авч болно гэснээс юу хийхийг минь заа гээгүй. Чи намайг эзэмшдэггүй.
-Чи буруугаар ойлгоод байх шиг байна. Чиний Фрэдриктэй яаж харьцдаг байсан чинь надад хамаагүй. Гэхдээ би түүнээс хэдэн мянга дахин харгис юм шүү! Одоо наад хараал идсэн хоолоо ид!!!
Бурхан минь миний хоолоо идэх эсэх түүнд ямар хамаа байнаа!!!
-Би идмээргүй байна гэж хэлсэн биз дээ гэж түүн рүү ориллоо. Тэр ширээнээсээ босон над руу ирэхэд би гялс хоолны хутга аван гартаа нуув. Тэр над руу ирж нэг гараараа хацрыг минь нөгөө гараараа хоолноос гараараа атган надад хүчээр идүүлэх гэхэд би хутгаараа түүний хацрыг зүслээ. Тэр надаас харцаа үл салгах бөгөөд удалгүй түүний хацарнаас цус урсаж нүүрэн дээр минь дусаллаа. Тэр ширээн дээр байсан тавагтай хоолнуудыг шал руу асган нурууг минь ширээн дээр хэвтүүлж миний дээрээс харна. Түүний цус үл зогсон миний дээрээс дуслах бөгөөд тэр яг л галзуу хүн мэт жуумалзана. Миний нүд нулимсаар дүүрэн уйлж эхэллээ. Тэр эгэм дээр минь дусласан цусандаа хүрэн миний биеэр няллаа.
Бурхан минь тэр гажигтай юм байна.Намайг авраач гэж би бодно.
Винсент миний чихэнд дөхөн :
-Чи ч миний араатанг сэрээлээ дээ гэж шивнэхэд миний бие бүхэлдээ чичирлээ.
Хаалга зөөлөн тогшин Винсентийг зогсооход тэр уурлан ваартай цэцэг хаалга руу шидэн :
-Одоо бишээ, би өглөөний цайгаа уугаагүй байна гэж над руу харан уруулаа долоолоо.
-Эзэнтэн минь Эва ирлээ гэхэд Винсент надаас өндийн амны алчуур аван гараа арчаад
-Оруул гээд суудалдаа суулаа.
Миний бие зогсолтгүй чичрэх бөгөөд нулимс минь үл зогсоно. Удалгүй хаалгаар хэн нэгэн орж ирэхэд Винсент :
-Наадахаа аваад яв гэлээ. Хэн нэгэн намайг чирэн би тэр чөтгөрөөс холдлоо.
Винсент's P.O.V
Эва урьдын адил уйтгартай, чимээгүй байлаа.Тэр хэзээ ч миний үгнээс гарч байгаагүй томоотой охин. Гэхдээ энэтэй гэрлэнэ гэдэг...Амьдрал хэт уйтгартай биш гэжүү. Харин түрүүний өлөгчин муугүй юм гээч, миний эрхтэн одоо ч буухгүй гантайх бөгөөд би Эваг өвдөглө хэмээн дохьлоо. Тэр миний юу хүсч байгааг мэдэж байгаа учир тэлээг минь тайлан, эрхтэнг минь долоож эхэллээ. Би нүдээ анин өнөөх өлөгчинг нулимстай нүдээрээ над руу харан эрхтэнг минь хөхөж байгаагаар төсөөлөхөд бурхан минь найз минь улам хатуурав. Тэр охин ч сонирхолтой юм гээч...
**********
Лайла's P.O.V
Би хэд хэдэн шинжилгээ өглөө. Винсентэд аз болоход ямар нэгэн ажил гарсан тул би өдрийн хоол, оройн хоолыг ганцаараа идэв. Аав яаж яваад ийм зүйлд орооцолдчихвоо. Стэси ээж хоёр зүгээр байгаа даа гэх бодлууд ар араасаа толгойд минь хөврөнө. Гэнэт өрөөний хаалгыг тогшин Дейзи орж ирлээ.
-Винсент эзэнтэн таныг дуудууллаа.
Би түүний нэрийг сонсоол чичигнэлээ.
Түүний өрөө рүү хөлөө зөөж ядан ороход хэн нэгэн :
-Шинжилгээний хариугаар ямар ч хар тамхи гарч ирээгүй. Бүгд цэвэр, дээр нь онгон гэж хэллээ.
Миний онгоныг яаж мэдсийн болоо???
-Гарч болно гэж Винсент хэллээ. Тэр зүсүүлсэн хэсэгтээ наалт зүүсэн байлаа.
Тэгээд над руу ирэн :
-Чи бид хоёрт дуусгаагүй ажил байгаа байхаа. Би түүний үгэнд чичрэн доошоо харлаа.
-Санаа битгий зов доо.
БИ АРИУН БҮХНИЙГ БУЗАРЛАХДАА ХАМГИЙН ШИЛДЭГ НЬ... гэж чихэнп минь шивнэлээ.