Պայմանով ամուսնություն

Իհարկե խոսակցության ամենաթեժ պահին ինձ հեռախոսազանգ եկավ: Յունգին և Սեհունը արագ շրջվեցին իմ կողմ: Ես շփոթմունքից արագ պատասխանեցի զանգին առանց հեռախոսահամարը նայելու:

- Աշլի, Մինհոն է, հուսով եմ չես մոռացել, որ մենք այսօր պետք է գնանք սրճարան:

- Կներես բա... ,-ուզում էի ասել չեմ կարող նրա հետ դուրս գալ, բայց հասկացա որ այս իրավիճակից դուրս գալու միակ ելքը նա է: - Չէ չեմ մոռացել, ես հենց հիմա գալիս եմ ,- ասացի ես և արագ անջատեցի հեռախոսը:

- Ուր ես գնում?,- հետաքրքրվեց Յունգին:

- Որոշ գործեր ունեմ,- ասացի ես և արագ դուրս եկա տանից:

***
Քանի որ ես Մինհոին չէի ասել թե, որ սրճարան ենք գնալու, շտապեցի դեպի այգի հույս ունենալով, որ նա այնտեղ կլինի: Այո ես չեմ սխալվում նա այստեղ է, միայն մի հարց է ինձ հետաքրարում ինչու է նա ժպտալով զրուցում Ջիվոնի հետ?:

- Բարև,- ժպտալով ասացի ես:

- Ես արդեն գնամ,-ասաց Ջիվոնը և արագ գնաց:

- Բարև,-ասաց Մինհոն:

- Իսկ նա ինչ էր անում այստեղ?,-հարցրեցի ես:

- Նա իմ ընկերն է, մենք զրուցում էինք,-ասաց Մինհոն:

- Մինհո, ես ուզում էի քեզ ասել, որ այլևս չենք կարող հանդիպել,- վստահ ասացի ես:

Իմ այս բառերից հետո նա սկսեց բարձր ծիծաղալ, անկեղծ ասաց նա ինձ Ալեքսին է հիշեցնում: Ես կարոտել եմ նրան~:

- Դու այնպես ես խոսում ասես մենք սիրահարներ ենք և դու ուզում ես վերջ դնել ամենին,- ասաց Մինհոն ինչից հետո նորից սկսեց ծիծաղալ:
Ես հարվածեցի նրա ձեռքին և նեղացած դեմք ընդունեցի:

- Լավ լավ էլ չեմ ծիծաղում, միայն ասա ինչու չես ուզում, որ մենք հանդիպենք,- լուրջ դեմք ընդունելով ասաց Մինհոն:

- Լրագրողները լուրեր են տարածում իբր մենք սիրավեպ ենք կապել, իսկ Սեհունը հավատում է այդ լուրերին,-տխուր ձայնով ասացի ես:

- Աշլի, ուզում ես ես կգամ և Սեհունին կասոմ որ նման բան չկա, միայն մի տխրիր,- ժպտալով ասաց Մինհոն:

- Ոչ ոչ, այդպես նա ավելի շատ կսկսի կասկածել,- ասացի ես:

- Լավ,-ասաց Մինհոն:

- Մինհո, ճիշտ է մենք միմյանց ընդամենը երկու օր է ինչ ճանաչում ենք, բայց ես արդեն հասցրել եմ կապնվել քեզ հետ,- հենվելով նրան ասացի ես:

- Ես նույն պես կապնվել եմ քո հետ,- ինձ գրնելով ասաց նա:

- Այնպիսի տպավորություն է ասես մենք երկար ժամանակ ճանաչում ենք միմյաց,-նայելով նրան ասացի ես:

- Միգուցե այդ ամենը նրանից է, որ մենք երկուսս էլ տանել չենք կարողանում Սեհունին,-ասաց Մինհոն:

- Հնարավոր է,-ասացի ես: - Ու...ուզում էի ասել, որ հնարավոր է դու նրան տանել չես կարողանում բայց ես նրան սիրում եմ,- հասկանալով, որ չպետք է Մինհոն իմանա, որ մեր ամուսնությունը ուղղակի խաղ է փորձեցի փակել թեման:

- Լավ լավ, ինչու այդպես իրար խառնվեցիր?,-ժպտալով ասաց Մինհոն:

- Ես արդեն պետք է գնամ,- ասացի ես և վազեցի ինքս էլ չգիտեմ թե ուր:

- Այս աղջիկը տարօրինակ է:

Հեղինակի կողմից:

Տղան մոտեցավ լրագրողին և ասաց:

- Այսպես շարունակիր և նա մեր ծուղակը կնկնի:

- Այս նկարները պետք է տամ Արիանաին?,- հարցրեց լրագրողը:

- Այո, նաև նրան կասես, որ այսօր Սեհունը փորձել է բռնաբարել Աշլիին, վստահ եմ այդ լուրը նրան կուրախացնի,- ժպտալով ասաց տղան:

- Դու որտեղից գիտես?,-հետաքրքրվեց լրագրողը:

- Ուղղակի հիշիր, որ այն ամենն ինչ կատարվում է նրանց տանը, առաջինը ես եմ իմանում,- ասաց տղան և գնաց....

Երեխեք գիտեմ, որ կարճա, բայց դե չեղած տեղից էլի լավա: Հուսով եմ ձեզ դուր կգա: Խոստանում եմ մյուսը երկարա  լինելու: Երեխեք մի մոռացեք, քոմերում ամպայման գրեք ձեր կարծիքը: Մերսի շատ, որ կարդում եք♥♥♥